Кожны з нас хоць раз, але бачыў на прыпынках ці дошках аб'яў арыенціроўкі. Як правіла, там змешчаны фота, асаблівыя прыкметы і пэўная інфармацыя пра тых, хто знік без вестак, – прыкладны ўзрост, калі апошні раз выходзіў на сувязь, у што быў апрануты і гэтак далей... Але як часта знікаюць непаўналетнія ў нашай краіне? Пра гэта «Звязда» распытала старшага оперупаўнаважанага па асабліва важных справах аддзела арганізацыі вышуковай работы галоўнага ўпраўлення крымінальнага вышуку МУС Беларусі Сяргея Куляшова.
Прыблізна дзясятая частка зніклых людзей – гэта непаўналетнія. Часта сітуацыя разгортваецца па наступным сцэнарыі. Малы ідзе дадому са школы, заходзіць да сябра. Трубку не здымае – бацькі думаюць, што з ім нешта здарылася. А ўвечары малы з'яўляецца на парозе кватэры як нічога ніякага.
– У «паслужным спісе» некаторых падлеткаў – безліч сыходаў. Вось, напрыклад, у Салігорску была аб'яўлена ў вышук дзяўчына 2002 года нараджэння. Праз некалькі дзён прыйшло паведамленне аб тым, што яна знаходзіцца ў невялікім гарадку Рудня, што месціцца... у Смаленскай вобласці Расіі. Як вам такі «гамбіт»? У кастрычніку яе прывезлі адтуль назад у Салігорск. Дзяўчына пераначавала і... на наступны дзень зноў знікла. Маці дзяўчыны пазбаўлена бацькоўскіх правоў, сама непаўналетняя прызнана сіратой. Яна знаходзіцца на папячэнні ў адным з ліцэяў.
Зусім нядаўна ў Чашніках шукалі 14-гадовую дзяўчыну. Была інфармацыя, што яна збегла з дома разам са сваім маладым чалавекам, грамадзянінам Расіі. Пасля аказалася, што юная Джульета разам з Рамэа жылі ў закінутым прыватным доме ў адной з вёсак Бранскай вобласці. Знайшлі іх дзякуючы пільнасці мясцовых жыхароў.
– За год стабільна бываюць два–тры выпадкі, калі мы аб'яўляем у вышук дзяцей, якіх вывозяць бацькі за мяжу. Тут хочацца прыгадаць інцыдэнт, які адбыўся зноў жа ў Салігорску. Бацькі развяліся, суд пры гэтым вызначыў, што дзяўчынка будзе жыць з маці. Да таго яна жыла з татам. Калі суд вынес такое рашэнне, то бацька з дачкой паехалі за мяжу адпачываць. А маці падала заяву пра тое, што знікла дзіця. Хоць калі дарослы не пазбаўлены бацькоўскіх правоў, то дэ-факта гэта адносіны грамадзянскія, а не крымінальныя. Аднак цікава, што сёлета мы знайшлі чатырох расіян, якія былі не згодныя з рашэннем суда датычна таго, з кім пакінуць дзіця пасля разводу, але абскарджваць вынесены прысуд не сталі, а проста прыехалі з сынам або дачкой у Беларусь.
Валяр'ян Шкленнік, «Звязда», 27 лістапада 2019 г.
